بسیاری از کودکان ترس و نگرانی دارند و ممکن است گهگاه احساس غمگینی و ناامیدی کنند. ترس های شدید ممکن است در زمان های مختلف رشد ظاهر شوند. به عنوان مثال، کودکان نوپا اغلب از دور بودن از والدین خود بسیار مضطرب هستند، حتی اگر از آنها مراقبت شود و از آنها مراقبت شود. اگرچه ترس و نگرانی در کودکان معمول است، اشکال مداوم یا شدید ترس و غم می تواند ناشی از اضطراب یا افسردگی باشد. از آنجایی که علائم در درجه اول شامل افکار و احساسات می شود، گاهی اوقات به آنها اختلالات درونی می گویند .برای مشاوره با روانپزشک خوب در سعادت اباد اینجا کلیک کنید

اضطراب

هنگامی که کودک از ترس ها و نگرانی های معمول در کودکان خردسال پیشی نگیرد، یا وقتی ترس ها و نگرانی های زیادی وجود داشته باشد که در مدرسه، خانه یا فعالیت های بازی اختلال ایجاد کند، ممکن است کودک مبتلا به اختلال اضطراب تشخیص داده شود. نمونه هایی از انواع مختلف اختلالات اضطرابی عبارتند از

• ترس شدید هنگام دوری از والدین (اضطراب جدایی)
• ترس شدید از یک چیز یا موقعیت خاص، مانند سگ، حشرات، یا رفتن به پزشک (فوبیا)
• ترس شدید از مدرسه و جاهایی که افراد در آن حضور دارند (اضطراب اجتماعی)
• بسیار نگران آینده و اتفاقات بد (اضطراب عمومی)
• داشتن دوره‌های مکرر ترس ناگهانی، غیرمنتظره و شدید که با علائمی مانند تپش قلب، مشکل تنفسی، یا احساس سرگیجه، لرزش یا عرق کردن (اختلال پانیک) همراه است.

اضطراب ممکن است به صورت ترس یا نگرانی ظاهر شود، اما همچنین می تواند باعث تحریک پذیری و عصبانیت کودکان شود. علائم اضطراب همچنین می تواند شامل مشکلات خواب و همچنین علائم فیزیکی مانند خستگی، سردرد یا معده درد باشد. برخی از کودکان مضطرب نگرانی های خود را برای خود نگه می دارند و بنابراین می توان علائم را از دست داد.

شرایط مرتبط شامل اختلال وسواس اجباری و اختلال استرس پس از ضربه است .

افسردگی

گاهی اوقات غمگین بودن یا احساس ناامیدی بخشی از زندگی هر کودکی است. با این حال، برخی از کودکان نسبت به چیزهایی که قبلاً از آنها لذت می بردند احساس غمگینی یا بی علاقگی می کنند، یا در موقعیت هایی که می توانند تغییر دهند احساس ناتوانی یا ناامیدی می کنند. هنگامی که کودکان احساس غم و ناامیدی مداوم می کنند، ممکن است افسردگی در آنها تشخیص داده شود.

نمونه هایی از رفتارهایی که اغلب در کودکان مبتلا به افسردگی دیده می شود عبارتند از

• اغلب اوقات احساس غمگینی، ناامیدی یا تحریک پذیری می کنید
• عدم تمایل به انجام یا لذت بردن از انجام کارهای سرگرم کننده
• نشان دادن تغییرات در الگوهای غذایی - خوردن بسیار بیشتر یا بسیار کمتر از حد معمول
• نشان دادن تغییرات در الگوهای خواب - خواب بسیار بیشتر یا بسیار کمتر از حد معمول
• نشان دادن تغییرات در انرژی - خسته و تنبل یا پرتنش و بی قرار بودن در اغلب اوقات
• توجه کردن به سختی انجام می شود
• احساس بی ارزشی، بیهودگی یا گناه
• نشان دادن رفتار خودآزاری و خود تخریبی

افسردگی شدید می تواند کودک را به فکر خودکشی یا برنامه ریزی برای خودکشی سوق دهد. برای جوانان 10 تا 24 سال، خودکشی یکی از علل اصلی مرگ و میر است.

برخی از کودکان ممکن است در مورد افکار ناامیدانه و ناامیدکننده خود صحبت نکنند و ممکن است غمگین به نظر نرسند. افسردگی همچنین ممکن است باعث ایجاد مشکل در کودک یا رفتار بی انگیزه شود و باعث شود دیگران متوجه افسردگی کودک نشوند یا به اشتباه به او برچسب مشکل ساز یا تنبل بزنند.

درمان اضطراب و افسردگی

اولین قدم برای درمان این است که با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مانند ارائه دهنده مراقبت های اولیه فرزندتان یا یک متخصص سلامت روان در مورد ارزیابی صحبت کنید. گروه ویژه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده غربالگری برای اضطراب را توصیه می کنددر کودکان 8 تا 18 ساله و برای افسردگیدر نوجوانان 12 تا 18 ساله برخی از علائم و نشانه های اضطراب یا افسردگی در کودکان می تواند ناشی از شرایط دیگری مانند تروما باشد . علائم خاصی مانند مشکل در تمرکز می تواند نشانه اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD) باشد . انجام یک ارزیابی دقیق برای دریافت بهترین تشخیص و درمان مهم است. مشاوره با یک ارائه دهنده سلامت می تواند به تعیین اینکه آیا دارو باید بخشی از درمان باشد یا خیر کمک کند. یک متخصص سلامت روان می تواند یک برنامه درمانی را ایجاد کند که برای کودک و خانواده بهترین کار را داشته باشد. رفتار درمانی شامل کودک درمانی، خانواده درمانی یا ترکیبی از هر دو است. مدرسه نیز می تواند در طرح درمان گنجانده شود. برای کودکان بسیار کوچک، مشارکت دادن والدین در درمان امری کلیدی است. درمان شناختی-رفتاری  یکی از روش‌های درمانی است که برای درمان اضطراب یا افسردگی به‌ویژه در کودکان بزرگ‌تر استفاده می‌شود. این به کودک کمک می کند تا افکار منفی را به روش های مثبت تر و مؤثرتر برای تفکر تبدیل کند که منجر به رفتار مؤثرتر می شود. رفتار درمانی برای اضطراب ممکن است شامل کمک به کودکان برای مقابله و مدیریت علائم اضطراب باشد و در عین حال به تدریج آنها را در معرض ترس خود قرار دهید تا به آنها کمک کند یاد بگیرند که چیزهای بد اتفاق نمی افتد.

درمان‌ها همچنین می‌تواند شامل راه‌های مختلفی باشد که به کودک کمک می‌کند کمتر استرس داشته باشد و سالم‌تر باشد، مانند غذای مغذی، فعالیت بدنی ، خواب کافی ، روال‌های قابل پیش‌بینی و حمایت اجتماعی.